donderdag 1 juli 2010

MUSIC PART II

Geen lang verhaal deze keer, gewoon een fijn liedje, met een prachtige tekst. Naar mijn mening één van de mooiste Nederlandstalige nummers.

Hero (Antonie Kamerling) - Toen Ik Je Zag





Ik dacht nooit aan morgen
Vandaag was lang genoeg
Totdat ik jou zag
En ik dacht ineens aan morgenvroeg
Ik hield niet van de liefde

Voor mij was er geen vrouw
Totdat ik jou zag
En ik hield zomaar ineens van jou
Je hebt niet in de gaten
Wat je allemaal met me doet
Dat kun je ook niet weten
Ik heb je pas één keer ontmoet
En toen heb je mij misschien
Niet eens gezien
Ik ging nooit naar buiten
Echt vrolijk was ik niet
Nu loop ik zelfs te fluiten
En ik kijk of ik jou ergens zie
Ik kon om niemand lachen
Ik was tot niets in staat
Nu ben ik dag en nacht een zon
Omdat ik weet dat jij bestaat
Je hebt niet in de gaten
Wat je allemaal met me doet
Dat kun je ook niet weten
Ik heb je pas één keer ontmoet
En toen heb je mij misschien
Niet eens gezien
Als ik jou zou vragen
Drink jij wat van mij
Zou je dan lachen
Blijft het daarbij
Ik moet het toch proberen
Ik weet alleen niet hoe
Niet langer dan verlegen
Ik wil
Ik zal
Ik ga
Naar je toe
Er was een donder
Een bliksem
Een slag toen ik je zag
Ik ben veranderd
Een ander
Sinds die ene lach
Ik geef me over
Je hebt me
Verzetten heeft geen zin
Ik ben veranderd een ander
En dit is pas het begin
Want je hebt niet in de gaten
Wat je allemaal met me doet
Dat kun je ook niet weten
Ik heb je pas één keer ontmoet
En toen heb je mij misschien
Ja heel misschien
Niet eens gezien

vrijdag 18 juni 2010

LIVE YOUR DREAMS


Een avondje dertien in een dozijn films kijken, waarom ook niet? Ik geef toe dat ik me bij de Cosmogirl lezende en meidenfilm kijkende groep meisjes moet aansluiten. En you know what, ik schaam me er niet voor. Voorbeeldje; de film 'It's a Boy Girl Thing' werd het deze keer. Genieten van een jongen en een meisje die elkaar haten. Ze kwamen in elkaars lichaam terecht en na heel wat avonturen en obstakels kwam alles natuurlijk goed, en ja hoor, uiteindelijk konden ze niet meer zonder elkaar. Surprise, surprise! Maar toch, zet deze film (die ik inmiddels al miljoen keer heb bekeken) me aan het denken. Er zit wel degelijk een boodschap in deze film. Namelijk, dat je alles kunt bereiken als je echt wilt, als je er echt in gelooft en als je doorzet. Ik kan dit alleen maar beamen. Mijn grote droom is dat ik mijn leven kan wijden aan wat ik het liefste doe; acteren. Ik kan geen woorden vinden om mijn liefde voor deze vorm van kunst te beschrijven. Gedachtes die ik zojuist noemde helpen me om erin te geloven dat ik het kán. Natuurlijk is geloven en willen niet genoeg. Geluk zit in je hoofd, maar vooral in de dingen die je doet. En reken er maar op dat ik er alles aan ga doen om mijn leven te laten slagen.

Of ik echt een leven vol acteerwerk en theater ga leven, wie weet. Ik geloof. Ik droom. Dromen mag altijd, aan dromen zitten geen grenzen. Als er kansen komen, niet alleen op acteergebied, maar in het algemeen, kansen in Het Leven, dan grijp ik die met beide handen. Elke dag geeft nieuwe kansen, als je te lang wacht, gaan ze misschien wel aan je voorbij.


Laatst las ik ergens; “You can do anything you want to do if you put your heart, soul and mind into it.” Ik heb deze zin uitgeroepen tot mijn levensmotto.


Peace out.

zondag 7 maart 2010

HEROES


Je helden zien. Je helden zien genieten. Je helden recht in hun ogen kijken. Je helden aanraken.
Dat is een geweldig gevoel. Bijna verslavend. Dinsdag 2 maart 2010 was een van die dagen dat ik dit gevoel weer mocht ervaren, 30 Seconds To Mars speelde in de HMH.
Dit soort avonden, daar kan ik eigenlijk gewoon niet meer zonder. Even alles vergeten, maar gewoon genieten en helemaal los gaan op de muziek van een van je favoriete bands, van je helden. Dit soort dingen zijn dingen die het leven leuk maken. En ik hoop dat ik er nog veel mag meemaken.


Jared, Shannon & Tomo, thank you so much.

donderdag 18 februari 2010

MUSIC

Ik kan er niet zonder.
Even geen heel verhaal, maar gewoon een liedje. Ook wel eens leuk zo, vind ik.
Weten jullie ook weer wat ik luister.

ALL TIME LOW - LOST IN STEREO.



Ik ga dit erin houden. Zo af en toe een leuk nummer posten. Wat IK leuk vind dan he. ;)



woensdag 27 januari 2010

SPRING FEELING


Ik zit hier, met een dikke trui, de verwarming aan en warme chocomel. Verlangend naar de lente. Niet dat ik een hekel aan de winter heb, helemaal niet, maar zo langzamerhand heb ik er wel een beetje genoeg van. Vooral als ik op de fiets zit, met benen waarin volgens mijn gevoel messen in worden gestoken, en die even later helemaal gevoelloos zijn. Met een sjaal over mijn halve gezicht zodat ik wel terrorist lijk. Nee, ik zou er geen problemen mee hebben als dit weer onmiddellijk stopt. Ik verheug me op de dag dat ik mijn winterjas, sjaal, handschoenen en andere winterse dingen weer op kan bergen en 'Tot ziens, tot over 10 maanden!' tegen ze zeg. De dag het weer licht wordt 's ochtends. De dag dat de temperatuur niet te warm is, maar warm genoeg om zonder jas naar buiten te gaan. De dag dat mijn benen er niet afvriezen als ik een panty draag. Ja, die dag, laat hem maar komen hoor, dan vier ik feest! Voor nu moet ik het nog even doen met mijn dikke trui, verwarming en warme chocomel. Al ga ik die warme chocomel best missen hoor.


Doeg!

donderdag 14 januari 2010

MEMORIES


Oude spullen. Ze zeggen zoveel. Ik moest laatst mijn kamer opruimen, daar had ik natuurlijk geen zin, maarja, het moest toch ooit wel eens gebeuren, niet? Toen ik bezig was, kwam ik allerlei spulletjes tegen. Van schriftjes en tekeningen, tot knuffels en barbies. En nog veel meer. Poppetjes, doosjes, sieraden, en ook veel foto's. En bij veel dingen wat ik vond, had ik echt herinneringen. Bij foto's natuurlijk, maar ook bij knikkers bijvoorbeeld. Ik weet het nog precies. We speelden op het schoolplein met de knikkers, dat was toen echt 'in', iedereen deed het. Ik was er goed in! Dan te bedenken dat iedereen zich nu maar vermaakt met computers, terwijl we ons een aantal jaren geleden nog vermaakten met een paar glazen bolletjes, en putjes in de stenen. Best een raar idee. Stiekem verlang ik soms best nog naar die tijd. Dat ik veel buiten speelde met de kinderen uit de straat, dat ik met vriendinnetjes speelde dat Barbie en Ken gingen trouwen. Zorgeloos zijn. Nouja, mijn enige zorg was dat ik niet wist wat voor jurkje ik Barbie nu weer moest aantrekken. Ik vind het leuk om daaraan terug te denken. Altijd maar die toekomst, wat wil je later studeren, wat wil je later worden. Zo terug denken aan toen ik nog klein was is eens wat anders. Toch best tof, dat opruimen. En, volgens mijn vriendenboekje, van toen ik 5 was en wat ik ook nog had gevonden, word ik later mama. Vast, ooit.


Bye.

woensdag 6 januari 2010

SCHOOL


Het is alweer bijna donderdag. Bijna weer een schoolweek voorbij. Nouja, bijna, nog 2 dagen. Ach, dat is bijna.
School, soms heb ik er echt een hekel aan. We moeten zoveel. Zoveel regels waar je je aan moet houden, huiswerk maken, en dan ondertussen ook nog je sociale leven op peil houden. Het leven van een scholier of een student valt niet mee hoor! Maar ach, school, laat ik eens eerlijk zijn, stiekem heb ik er natuurlijk heel veel aan. Zonder school heb ik geen goede toekomst, kan ik geen beroep gaan uitoefenen, kan ik niet doen wat ik wil doen. Dat is eigenlijk wel mijn motivatie om er iets van te maken, en school niet alleen maar te verafschuwen. Tuurlijk heb ik wel eens een baaldag dat alles verkeerd lijkt te gaan, maar hé, ik ga er niet dood aan als ik een onvoldoende haal, toch?
En dan nog iets, op school heb ik ook mijn vrienden ontmoet. Dus als er geen school was had ik hen misschien niet eens gekend. Raar idee. Zij maken mijn leven zoveel leuker. Natuurlijk heb ik ook wel vrienden buiten school, maar mijn beste vrienden ken ik van school. Dus laat ik school toch maar dankbaar zijn.
Ik vind dat de tijd zo snel gaat. De eerste schoolweek bijna voorbij, sowieso de eerste week in 2010 bijna alweer voorbij. Time flies! Vind ik eigenlijk helemaal niet erg hoor, ik probeer het allemaal zo goed mogelijk bij te houden. Ik doe mijn best.
Bye.